فرمان خودرو عالم گسترده‌ای دارد. قطعه‌ای که در ابتدا از آن به عنوان فرمان خودرو یاد می‌شد، چیزی جز یک اهرم یا دسته نبود که بالای آن دایره‌ای کوچک قرار داشت و برای کنترل خودرو مورد استفاده قرار می‌گرفت. حالا با گذر زمان و پیشرفت صنعت خودروسازی، فرمان‌ها نیز تغییر کرده و به دایره‌هایی با پوشش‌ چرمی باکیفیتی تبدیل شده‌اند که انواع و اقسام دکمه‌ها را روی خود جای می‌دهند.

دهه منتهی به ۱۹۰۰

آنچه ما امروزه به عنوان فرمان خودرو می‌شناسیم با آنچه در خودروهای اولیه به چشم می‌خورد، زمین تا آسمان متفاوت است. در واقع مسئولیت کنترل خودرو در نمونه‌های نخستین بر عهده یک اهرم ساده بود. به طول مثال، می‌توان از Benz Patent Car و Daimler Wire Wheel Car، به عنوان نمونه‌هایی مثال زد که به این سیستم نه چندان پیشرفته مجهز بودند. نکته جالب این است که در آن زمان، چیزی به عنوان «ایمنی فرمان» وجود نداشت و تنها معیار، به اصطلاح «کار کردن» آن بود.

سال ‌های اولیه ۱۹۰۰

حدودا سال 1900 بود که فرمان خودرو با آن شکل و شمایلی که ما می‌شناسیم، ظهور کرد. همانطور که حدس می‌زنید، این فرمان گرد و دایره‌ای شکل نخستین بار در محصولات Daimler دیده و پس از گذشت مدتی جایگزین اهرم سنتی معروف شد. این فرمان که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌های تاریخ صنعت خودروسازی و اساس فرمان‌های امروزی شناخته می‌شود، روی پایه‌ای بلند سوار بود.

دهه ۲۰ میلادی

طبیعتا فرمان‌هایی که در خودروهای دهه 20 میلادی دیده می‌شدند، از نیاکان خود بسیار پیشرفته‌تر بودند. در آن زمان به نقطه‌ای از تاریخ رسیده بودیم که درست در بخش مرکزی این فرمان‌ها، بوق خودرو تعبیه شد. این نوآوری مهم توسط کمپانی بزرگ Mercedes-Benz پیشنهاد شد و تا چندین دهه اساس فرمان و بوق‌های امروزی باقی ماند.

دهه ۵۰ میلادی

این دهه شروع تغییراتی طلایی بود. در این دوره، فرمان‌ها به دایره‌های آهنی نازکی تبدیل شدند که رویشان با روکشی چرمی پوشیده می‌شد. حالا دیگر این بخش مهم مجهز به تکنولوژی و ویژگی‌هایی شده بود که پیش‌تر وجود نداشت، ویژگی‌هایی مانند چراغ راهنما یا اهرمی برای تعویض دنده. در همین دهه بود که تکنولوژی نور بالا (تنظیم نور چراغ‌های جلویی خودرو) و اهرم کنترل آن در کنار فرمان قرار گرفت. این فناوری‌ها نسبت به مدل‌های قدیمی ایمن‌تر بوده و فضای کمی اشغال می‌کردند.

دهه ۷۰ میلادی

پس از گذشت دو دهه از زمانی که تکنولوژی‌های جدید وارد کابین خودروها شدند، حالا نوبت به درخشش نوآوری‌های این صنعت در دهه 70 رسیده بود. طبق معمول مرسدس-بنز افسانه‌ای وارد عمل شد و «فرمان ایمنی» یا همان «Safety Steering Wheel» را جایگزین فرمان‌های سنتی کرد. حالا دیگر این تکنولوژی به یک ویژگی ایمن و مطمئن تبدیل شده و به سیستم کنترل کروز نیز مجهز بود.

دهه ۸۰ میلادی

فرمان ایمنی مرسدس-بنز که قدمت آن به دهه پیشین باز می‌گشت، نوید بخش یک ایده جدید بود. آن ایده چیزی نبود جز قرار دادن ایربگ‌ در فرمان خودرو. این تصمیم 10 سال بعد عملی شد و در این دوران خودروهایی ارائه شدند که ایربگ آن‌ها در فرمانشان تعبیه شده بود. در آن زمان ایربگ‌ها به قدری بزرگ و جا گیر بودند که طراحی آن‌ها به شدت دشوار بود.

دهه ۹۰ میلادی

در این دهه به لطف خودروهایی که مرسدس-بنز تولید کرد، فرمان‌ها ظاهر مدرن‌تری به خود گرفتند. حالا دیگر قرار دادن ایربگ در فرمان آنقدرها هم سخت نبود، چرا که طراحی آن‌ها تغییر کرده بود. در این دهه بود که انواع و اقسام دکمه‌ها به فرمان اضافه شدند و هر کدام مسئولیت مشخصی مانند تنظیم صدا و… را بر عهده داشتند. این نقطه، سرآغاز حیات فرمان‌های مدرنی بود که امروزه در مدل‌های روز دنیا می‌بینیم.

سال ‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰

در این دوران ظاهر فرمان‌ خودروها از همیشه مدرن‌تر و تعداد دکمه‌های قرار گرفته روی آن‌ها از همیشه بیشتر بود. یکی از مهم‌ترین نکاتی که در طراحی آن‌ها دیده می‌شد، کوچک‌تر شدن اندازه ایربگ‌‌ها بود. مرسدس-بنز هم طبق معمول از این فرصت استفاده و فرمان‌های جدیدی را معرفی کرد که به طرز قابل توجهی کوچک شده بودند.

سال‌ های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰

در این سال‌ها طراحی دهه قبلی به شکل قابل توجهی اصلاح شد و تغییر کرد. کنترل‌های لمسی جایگزین دکمه‌های قدیمی و معمول شدند و آلومینیوم به بخش جدا نشدنی طراحی فرمان‌ خودرو تبدیل شد. دیگر کسی نگران ایمنی فرمان‌ها نبود، چرا که در طراحی و ساخت آن‌ها بیش از همیشه دقت می‌شد.